Ik hou van poetsen

Nee, ik ben geen poetsfreak. En evenmin ben ik fan van de trendy Japanse opruimgoeroes. ’t Mag allemaal een beetje organisch zijn voor mij zeg maar 🙂

Ik sta voor een grote verhuis en dat betekent: flink uitmesten. Een kast opentrekken, kijken wat erin zit en beslissen: houden, weggooien, weggeven. Het ding eens van alle kanten bekijken, betasten en kijken of het nog bij me past. Eventueel de vervaldatum checken (ik beken). Kookboeken die ik nooit meer gebruik: I salute you. ‘Babycursus voor jonge ouders’: dàààg. De groene kleutercommode: jij was mooi voor ons, maar Hanna is een tiener nu.

Ik had natuurlijk eerder die volle kasten en rommelige lades kunnen aanpakken. Wat regelmatiger de boel checken en bijhouden, dan was het nu niet zo’n opdracht en had ik alleen maar wat met een vochtig doekje moeten toveren.

Maar ik heb het wat laten versloffen. Was teveel buiten en teveel bezig met leven. En nu vraag ik me af waarom… want het doet zo’n deugd om weg te doen wat me niet langer dient. ’t Is zo verfrissend, zo verlichtend, bevrijdend bijna. Die ruimte die er plots is voor nieuwe dingen!

Terwijl ik daar op de grond zat tussen mijn potten en pannen dacht ik “Het is met de geest eigenlijk net zo”. Dagelijks even poetsen, wat schoonmaken, een klein kuiske doen zorgt ervoor dat alles gezond blijft.

Leegmaken wat daar allemaal is blijven hangen gedurende de dag. Een kleine frustratie, een onzekerheid, wat angst misschien en soms spijt die niet helpt. Eens bij jezelf gaan kijken wat er leeft, wat niet van jou is en wat je kan loslaten.

Meditatie is een schoonmaakje, elke dag. Even het onderbewuste luchten, zoals je je bed lucht ’s ochtends. Zodat je geest niet gaat verstoffen, muf ruiken en groezelig wordt. Zodat het daarbinnen geen oude pedaalemmer wordt: de bodem vol ondefinieerbare, kleverige, vastgekoekte resten die je er niet meer uitkrijgt. En die hun eigen leven gaan leiden. Lijden.

Een heet sopje voor de mind, alle dagen? Voor mij persoonlijk: graag! Maar soms is een stofzuigbeurt genoeg. Soms zet ik alleen even het raam open. En soms is het de frisse wind van een lange wandeling. Het gewoon opgaan in iets dat het vuil vanzelf doet ‘oplossen’: dansen, schilderen, schrijven,… Kies wat je nodig hebt om de klus te klaren. Je doet de vaat toch ook niet met WC-eend?

Dus als je handen jeuken, vlieg erin.

En als je hoofd jeukt, zet het vuilnis buiten.