Sigrid Een nieuw jaar is hier. Of toch tenmiste, een nieuw kalenderjaar. Midden in de winter een nieuw jaar beginnen voelt altijd een beetje vreemd voor mij…Maar de energie is er wel één van ‘een nieuwe start’, vooral dit jaar vind ik.
Ik doe nooit aan goede voornemens. Ik spreek voor mezelf geen uitdagingen uit want die komen geheel vanzelf zonder enige moeite, hehe. En ik doe niet meer aan het stellen van doelen, been there done that, hard target land ligt ver achter mij. (Een coach zei me eens “maar je moet concrete doelen hebben”. Misschien sommige mensen wel, maar ik niet. Dan vernauwt mijn blik al snel en zie ik niets anders meer dan dat éne doel. Die focus op een bepaalde uitkomst. Tunnelvisie. Mijn mannelijke kant wordt groot, krijgt teveel ruimte, en dan loopt het meestal mis).
Maar ik zet wel altijd een intentie. Voor een gesprek, voor ik yoga doe, voor ik lesgeef, en voor elk nieuw jaar.
Een intentie zetten is als een beslissing nemen over wat je voor jezelf wil aantrekken. Als je heel duidelijk iets beslist, reageert het universum op jouw gedachten en als er genoeg geloof is achter je gedachten, dan zal dàt wat je wil aantrekken ook naar je toe komen. Dat is de wet van aantrekking. Het is alsof je een krachtig signaal naar het universum uitzendt. Alleen een intentie zetten is helaas niet genoeg (wat zelfhulpboeken als The Secret ook vertellen), er moet ook toewijding zijn, aandacht, oefening om je geest te centreren en meditatief te worden, jezelf te ervaren. Je vibreert anders. Je resoneert. Je trilt mee.
Ik vind intenties zo’n krachtig hulpmiddel omdat ze je vooral op lange termijn door je leven leiden, want oh ja, het is zo gemakkelijk om te verdwalen in de dagelijkse strijd, er is altijd zoveel te doen dat je uit het oog verliest waar je schip naar vaart. Maar met een duidelijke intentie zeil je nog steeds langs en doorheen die gebruikelijke zorgen, maar je weet dat een hoger deel van jezelf onbewust aan het werk is, dat de oneindige kracht van je ziel aangewend wordt om je intentie waar te maken. Het is heel subtiel, maar buitengewoon krachtig.
Tijdens een meditatie vorige week kwamen plots de woorden van Aldous Huxley:
It’s dark because you are trying too hard.
Lightly child, lightly. Learn to do everything lightly.
Yes, feel lightly even though you’re feeling deeply.
Just lightly let things happen and lightly cope with them.
So throw away your baggage and go forward.
There are quicksands all about you, sucking at your feet,
trying to suck you down into fear and self-pity and despair.
That’s why you must walk so lightly.
Lightly my darling,
on tiptoes and no luggage,
not even a sponge bag,
completely unencumbered.
Mijn intentie voor dit jaar is lichtheid, ik wil in het nieuwe jaar lichtheid uitnodigen in mijn leven.
Licht liefhebben en het gewoon lichtjes laten zijn
Met veel lichtheid niks herstellen dat niet moet gefixt worden
Heel luchtig niet meer compenseren voor wat anderen (al jaren) nalaten
Soepel dansen omheen het nutteloze drama
Nergens meer aan trekken maar onbezwaard loslaten
Met lichte tred gaan en niets dragen wat ik niet moet doorstaan
Lenig beminnen
Ik ben die vogel die lichtjes vliegt over de bergen van het nieuwe jaar
Ik ben dat veertje dat zweeft
Dat blad dat zo losjes gedragen wordt
Zorgeloos in de wind
Ik voel me licht, ik voel me vrij
Ik ben lichtheid
